In 2012 is een Europese wet aangenomen met betrekking tot de gezondheidsclaims, de Claimsverordening. De Claimsverordening is een Europese verordening (432/2012) waarin is vastgesteld welke informatie verstrekt mag worden over de werking van vitamines, mineralen en andere nutriënten in producten (verpakkingen, etiketten, websites, advertenties, brochures, boeken en social media).
Er mogen alleen nog goedgekeurde gezondheidsclaims vermeld worden. Deze claims geven informatie over welk effect een bepaald ingrediënt heeft op de gezondheid. Deze goedgekeurde gezondheidsclaims worden aanbevolen door de European Food Safety Authority (EFSA). Jarenlang mochten bedrijven gezondheidsclaims indienen, maar helaas zijn er maar weinig claims goedgekeurd. Dit houdt in dat er bepaalde nutriënten geen goedgekeurde gezondheidsclaims hebben, omdat veel voorgestelde claims zijn afgekeurd.
Voedingssupplementen zijn geen geneesmiddelen en kunnen alleen de gezondheid bevorderen. Daarom mogen nooit medische claims gemaakt worden.
Iedereen is vrij van meningsuiting en er mogen beweringen gedaan worden over de werking van bepaalde nutriënten in artikelen, brochures of op websites, maar hier mag geen reclame gemaakt worden of verwezen worden naar een bepaald product.
Keuringsraad KOAG/Kag
Publieksreclame voor een zelfzorggeneesmiddel, medisch (zelfzorg) hulpmiddel of gezondheidsproduct is in het belang van de volksgezondheid, maar vergt wel duidelijke regelgeving. Industrie, media en adverteerders onderkennen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid en hebben zelf regels opgesteld waaraan publieksreclame moet voldoen. Deze regels zijn opgesteld door de Stichting Openlijke Aanprijzing Geneesmiddelen (KOAG) en de Stichting Aanprijzing Gezondheidsproducten (KAG). De Keuringsraad houdt namens de Stichtingen KOAG en KAG toezicht op publieksreclame voor geneesmiddelen, medische (zelfzorg) hulpmiddelen en gezondheidsproducten.
Bedrijven kunnen hun uitingen laten controleren door de KOAG KAG. Als het gecontroleerd en goedgekeurd is krijgt het bedrijf een toelatingsnummer. Dit kan terug gevonden worden op uitingen zoals brochures.